Every parent knows the daily struggles of coaxing children through tasks essential for a smoothly running day. From the frustration of wrangling shoes back onto little feet to the seemingly endless battles over homework, these challenges are part and parcel of parenthood. Yet, for some parents, especially those navigating the intricate landscape of raising neurodivergent children, these demands can escalate into overwhelming obstacles that leave them feeling lost and helpless. 

هر مور او پلار پوهیږی چې ماشومان د هغو کارونو له لارې چې د یوې ښې ورځې لپاره اړین دی، د ورځنیو ستونزو په اړه پوهیږی. د بوټانو د اغوستلو جنجال څخه د کوچنیو پښو څخه نیولې تر کورنی کار په اړه ظاهراً بې پایه جګړې، دا ننګونې د مور او پلار یوه برخه ده. بیا هم، د ځینو والدینو، په ځانګړې توګه هغه کسان چې د عصبی توپیر لرونکو ماشومانو د روزلو پیچلی منظرې ته تګ راتګ کوی، دا غوښتنې کیدای شی په ډیرو خنډونو بدل شی چې دوی د ورک کیدو او بې وسۍ احساس کوی . 

If you find yourself searching for alternative approaches to parenting, welcome to our blog where we delve into the concept of low demand parenting—a term often bandied about but not always fully understood. 

که تاسو خپل ځان د مور او پلار روزنې لپاره د بدیل لارو په لټه کې یاست، زموږ پاڼه  ته ښه راغلاست وایو، چیرته چې موږ د کم تقاضا والدینو مفهوم ته څیړنه کوو. 

What does low demand parenting entail, and how does it differ from traditional methods?  

کم تقاضا مور او پلارد څه ځانکرتیا لری، او دا د دودیزو میتودونو څخه څه توپیر لری؟ 

Low demand parenting isn’t about laziness or neglecting responsibilities.  It is about: 

د مور او پلار کم تقاضا د تنبلی یا مسؤلیتونو له پامه غورځول نه دی. بلکه دا دی :‎ 

• recognising the unique needs of neurodivergent children, 

• tailoring our approach to meet those needs with compassion and empathy, 

• creating an environment of gentle guidance and emotional safety, 

• reducing stress and prioritising connections. 

Neurodivergent children process information in their own distinct way, often struggling to navigate sensory stimuli in their environment. This can lead to feelings of overwhelm, manifested in meltdowns or withdrawal. As parents, understanding these triggers and responses is crucial in providing the support and guidance our children need. 

عصبی توپیر لرونکی ماشومان معلومات په خپل جلا طریقه پروسس کوی، ډیری وختونه په خپل چاپیریال کې د حسی محرکونو لپاره مبارزه کوی. دا کیدای شی د غرق کیدو احساس رامنځ ته کړی، چې په ذوب کیدو یا شاتګ کې ښکاره کیږی. د والدینو په توګه، د دې محرک او غبرګونونو پوهیدل د ملاتړ او لارښوونې لپاره اړین دی چې زموږ ماشومان ورته اړتیا لری. 

When they get overwhelmed, they feel like they are struggling and can meltdown or slip into drowning where they shut down.  

کله چې دوی د فشار لاندی وی، دوی داسې احساس کوی چې دوی مبارزه کوی او کیدای شی چی ډوب شی که  چیرته چې دوی بند شی. 

Recognising the signs of ‘struggling’ versus ‘drowning’ is vital. Is it the noisy environment triggering their distress, or perhaps the pressure to perform tasks like putting on shoes or participating in family meals? By identifying these triggers, we can tailor our approach to offer the right level of support and understanding.  This blog explains more about this. 

د “مبارزه” په مقابل کې “ډوبیدنه” نښې پېژندل حیاتی دی. آیا دا شور او غوغا چاپیریال د هغوی پریشانی رامینځ ته کوی، یا شاید فشار د کارونو ترسره کولو لکه بوټانو اچولو یا د کورنۍ په خوړو کې برخه اخیستل. د دې محرک په پیژندلو سره ، موږ کولی شو خپله تګلاره داسې جوړه کړو چې د ملاتړ او پوهاوی سمه کچه وړاندې کړو.  دا پاڼه په دې اړه نور معلومات تشریح کوی. 

Here’s how to tell if your child is SAFE, STRUGGLING or DROWNING!   

دلته دا دی چې څنګه ووایئ چې آیا ستاسو ماشوم خوندی دی، مبارزه کوی او یا ډوبیږی. 

How does it help me as a stressed parent? 

دا څنګه له ما سره د استرس لرونکی مور او پلار په توګه مرسته کوی؟ 

As parents, we often witness our children’s struggles without understanding the root cause, leading us to feel overwhelmed and helpless. Low demand parenting addresses this by fostering acceptance and understanding, empowering us to adapt our lives to meet the unique needs of our family members. By prioritising connection and self-care, we create environments where everyone can thrive authentically, even if it means setting boundaries and saying no to others’ expectations. 

 د والدینو په توګه، موږ اکثره د خپلو ماشومانو د مبارزو شاهدان یو پرته له دې چې د اصلی علت په اړه پوه شو، موږ د غرق او بې وسه احساس کوو. د ټیټې غوښتنې مور او پلار روزنه دا د منلو او پوهاوی د ودې له لارې حل کوی، موږ ته دا توان راکوی چې خپل ژوند د خپلې کورنۍ د غړو د بې ساری اړتیاوو پوره کولو لپاره عیار کړو. د اړیکو او ځان پاملرنې ته لومړیتوب ورکولو سره، موږ داسې چاپیریال جوړوو چې هر څوک کولی شی په رښتینی توګه پرمختګ وکړی، حتی که دا د سرحدونو ټاکنه او د نورو هیلو ته نه ویلو په معنی وی.