کشف راز پرورش فرزندان برای پدران و مادران با کودکان و نوجوانان عصبی.

Every parent knows the daily struggles of coaxing children through tasks essential for a smoothly running day. From the frustration of wrangling shoes back onto little feet to the seemingly endless battles over homework, these challenges are part and parcel of parenthood. Yet, for some parents, especially those navigating the intricate landscape of raising neurodivergent children, these demands can escalate into overwhelming obstacles that leave them feeling lost and helpless.

هر پدر و مادر می داند مبارزات روزانه از تر غیب و تشویق کودکان به انجام وظایف ضروری برای یک روزتمام در حال اجرا که ناشی از بحث و جدال پوشیدن بوت هابه پاهای کوچک کرفته تا به جنگ های به ظاهر بی پایان بر سر تکالیف. که این سر مشق از چالش هایست برای پدر و مادر . با این حال، برای برخی از والدین، به خصوص کسانی که در حال بررسی چشم انداز پیچیده ای تربیت کودکان عصبی حرکت میکنند ، این خواسته ها می تواند به موانع طاقت فرسایی تبدیل شود و باعث میشود آنها احساس کم شدن و درمانده کی نمایید .

If you find yourself searching for alternative approaches to parenting, welcome to our blog where we delve into the concept of low demand parenting—a term often bandied about but not always fully understood.

اگر خود را در جستجوی رویکردهای جایگزین در تربیت فرزندان می‌یابید، به صفحه ما خوش آمدید که در آن به مفهوم تربیت والدین که کم توقع هستند می‌پردازیم اصطلاحی که اغلب به کار می‌رود اما همیشه به طور کامل درک نمی‌شود.

What does low demand parenting entail, and how does it differ from traditional methods?

پرورش والدین با تقاضای کم چه ویژگی‌هایی دارد و چگونه با روش‌های سنتی متفاوت است؟

Low demand parenting isn’t about laziness or neglecting responsibilities.  It is about:

فرزندپروری والدین کم تقاضا در مورد تنبلی یا نادیده گرفتن مسئولیت ها نیست.این در مورد:

• recognising the unique needs of neurodivergent children,
• tailoring our approach to meet those needs with compassion and empathy,
• creating an environment of gentle guidance and emotional safety,
• reducing stress and prioritising connections.

• شناخت نیازهای منحصر به فرد کودکان عصبی

• تنظیم رویکرد خود برای پاسخگویی به این نیازها با دلسوزی و همدلی

• ایجاد محیطی با راهنمایی ملایم و امنیت عاطفی

• کاهش استرس و اولویت بندی ارتباطات

Neurodivergent children process information in their own distinct way, often struggling to navigate sensory stimuli in their environment. This can lead to feelings of overwhelm, manifested in meltdowns or withdrawal. As parents, understanding these triggers and responses is crucial in providing the support and guidance our children need.

کودکان عصبی اطلاعات را به روش های متمایز خود پروسس می کنند، اغلب در تلاش برای حرکت به محرک های حسی در محیط خود هستند. این می تواند به احساس غرق شدن منجر شود, که در فروباشی و یا کناره کیری ظاهر میشود . به عنوان پدر و مادر، درک این محرک ها و پاسخ در ارائه حمایت و راهنمایی فرزندان ما نیاز بسیار مهم است.

When they get overwhelmed, they feel like they are struggling and can meltdown or slip into drowning where they shut down.

زمانی که آنها تحت فشار قرار می‌گیرند، احساس می‌کنند که در حال مبارزه هستند و ممکن است دچار فروپاشی شوند یا به حالت غرق شدن بروند که در آنجا خاموش می‌شوند.

Recognising the signs of ‘struggling’ versus ‘drowning’ is vital. Is it the noisy environment triggering their distress, or perhaps the pressure to perform tasks like putting on shoes or participating in family meals? By identifying these triggers, we can tailor our approach to offer the right level of support and understanding.  This blog explains more about this.

شناسایی نشانه‌های «مبارزه» در مقابل «غرق شدن» حیاتی است. آیا محیط پر سر و صدا باعث ایجاد ناراحتی آنها می‌شود یا شاید فشار برای انجام کارهایی مانند پوشیدن بوت ها و یا شرکت درغذا خوردن با خانواده؟ با شناسایی این محرک‌ها، می‌توانیم رویکرد خود را برای ارائه سطح مناسب حمایت و درک تنظیم کنیم. این صفحه اطلاعات بیشتری در این مورد ارایه می‌دهد.

Here’s how to tell if your child is SAFE, STRUGGLING or DROWNING!

در اینجا نحوه تشخیص اینکه فرزند شما در امان است یا در حال مبارزه و غرق شدن .

As parents, we often witness our children’s struggles without understanding the root cause, leading us to feel overwhelmed and helpless. Low demand parenting addresses this by fostering acceptance and understanding, empowering us to adapt our lives to meet the unique needs of our family members. By prioritising connection and self-care, we create environments where everyone can thrive authentically, even if it means setting boundaries and saying no to others’ expectations.

به عنوان پدر و مادر، ما اغلب شاهد مبارزات فرزندان ما بدون درک علت اصلی هستیم که باعث میشود که احساس غرق و درمانده گی کنیم . والدین که کم توقع هستند با تقویف پذیرش و درک این موضوع را برطرف میکند .و به ما قدرت میدهد تا زندگی خود را با نیازهای منحصر به فرد که اعضای خانواده ما است سازگار کنیم . با اولویت بندی ارتباط و مراقبت از خود، ما محیط هایی را ایجاد می کنیم که هر کس بتواند به طور چشمکیررشد کند، حتی اگر به معنای تعیین مرزها و نه گفتن به انتظارات دیگران باشد.

Parents who have accessed our support tell us:

والدین که به حمایت ما دسترسی پیدا کرده اند به ما می گویند:

“I feel more confident in my ability to help my child and to know what he needs. He is much better at verbalising what he needs. I know that I need to look after myself to be a good parent and recognise when I am not doing that. We work so much better together now.”

Adoptive parent of neurodivergent child

من احساس راحتی میکنم به توانایی خود برای کمک به فرزندم و دانستن اینکه او به چه چیزی نیاز دارد . او در بیان آنچه نیاز دارد بسیار بهتر است. من می دانم که باید از خودم مراقبت کنم تا پدر و مادر خوبی باشم و تشخیص دهم که چه زمانی این کار را نمی کنم. ما اکنون خیلی بهتر با هم کار می کنیم.

والد یا سرپرست طفل به فرزندی گرفته شده عصبی

“When you came, I felt happy and relaxed… you helped me”

Neurodivergent child, age 6 years.

“وقتی آمدی احساس خوشحالی و آرامش کردم… تو به من کمک کردی”

کودک عصبی، سن 6