Have you ever wondered why your child just can’t sit still? Or why they seem to prefer being upside down? Or how on earth they can really manage that fairground ride again? Children need to spin, roll, and swing indoors and outdoors. Brain research shows us that movement not only helps children develop their motor skills but also helps to alleviate stress and anxiety.
آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چرا فرزندتان نمی تواند آرام بنشیند؟ یا چرا به نظر می رسد که آنها ترجیح می دهند سرچپه باشند؟ یا چگونه آنها واقعا می توانند دوباره آن سواری در زمین نمایشگاه را مدیریت کنند؟ کودکان باید در داخل و خارج از خانه بچرخند، غلت بزنند و تاب بخورند. تحقیقات مغز به ما نشان می دهد که حرکت نه تنها به کودکان کمک می کند تا مهارت های حرکتی خود را توسعه دهند، بلکه به کاهش استرس و اضطراب نیز کمک میکند.
Our nervous system is responsible for pumping information to the brain just as the heart pumps blood around the body. The brain monitors the information received through our sensory systems (smell, touch, sight, movement, taste etc). Our nervous system is important because it helps us to survive in our ever-changing world.
سیستم عصبی ما مسوول رساندن اطلاعات به مغز است، همانطور که قلب خون را در سراسر بدن پمپ می کند. مغز اطلاعات دریافتی از طریق سیستم های حسی ما (بوی کردن ، لمس کردن ، دیدن ، حرکت ، چشیدن و غیره) را کنترول می کند. سیستم عصبی ما واقعا مهم است زیرا به ما کمک می کند تا در دنیای همیشه در حال تغییر خود زنده بمانیم.
The vagus nerve travels from the brain to almost every organ in the body. Among other things this nerve is responsible for the parasympathetic nervous system. This is the part of the nervous system responsible for switching off our stress response and keeping us calm.
رگ عصب از مغز به تقریبا هر اندام بدن منتقل می شود. از جمله این عصب مسوول سیستم عصبی پاراسمپاتیک است. این بخشی از سیستم عصبی است که مسوول خاموش کردن پاسخ استرس و آرام نگه داشتن ما است.
To keep us safe from those things that may be a danger to us we have evolved to avoid pain and discomfort. This is important because it means that we will choose to avoid danger over seeking pleasure. This left me thinking if a child is going to be told off for not sitting still, they must really need to move right?
برای اینکه ما از چیزهایی که ممکن است برای ما خطرناک باشد در امان باشیم، برای جلوگیری از درد و ناراحتی تکامل یافته. این مهم است زیرا به این معنی است که ما اجتناب از خطر را به دنبال لذت انتخاب می کنیم. این باعث میشود فکر کنم که اگر قرار است به کودکی گفته شود که بی حرکت نباید نشست، درست اینست که حتما باید حرکت کند.
I asked Bala Pillai, a Paediatric Certified Specialist and Doctor of Physical Therapy and she explained all children like to run around and play, but some children seem to crave it- they just don’t seem to be able to sit still. She tells parents:
من از( بالا پیلای) متخصص اطفال و داکتر فیزیوتراپی پرسیدم و او توضیح داد که همه کودکان دوست دارند بتوانند دور بزنند و بازی کنند، اما به نظر می رسد برخی از کودکان هوس آن را دارند و بعضی از انها نمیتوانند آرام بنشینند. او به والدین می گوید.
“You are not alone if you are worried your child may not be able to process instructions or new information when they are always “fidgeting”- or worse, if their safety is at risk. There are many reasons why your child maybe fidgety- but the solution is not “sit still”.
شما تنها نیستید. اگر نگران هستید که فرزندتان ممکن است نتواند دستورالعمل ها یا اطلاعات جدید را پردازش یا پروسس کند، زمانی که همیشه بی قرار است – یا بدتر از آن، اگر ایمنی او در خطر باشد،. دلایل زیادی وجود دارد که چرا فرزند شما ممکن است بی قرار باشد – اما راه حل “بی حرکت یا آرام بنشین” نیست.
All children benefit from movement but some children NEED it like MEDICINE to function well. Without their dose of medicine, they find it difficult to focus, concentrate and manage their emotions. Some children’s brains process information differently. A neurotypical child jumps once and their brain is able to understand they jumped once. For some neurodiverse children their brain may require 10 jumps to process the information they have jumped at all. Or they may be so sensitive to movement that they get dizzy and feel sick being swung just once. Basically children can carve movement or avoid movement to feel safe and organised.”
همه کودکان از حرکت سود می برند اما برخی از کودکان برای عملکرد خوب به آن مانند دوا نیاز دارند. بدون دوز دوا تمرکز و مدیریت احساسات خود را دشوار می دانند. مغز برخی از کودکان اطلاعات را به طور متفاوتی پروسس یا تحلیل و تجذیه می کند. یک کودک عصبی یک بار می پرد و مغز او می تواند بفهمد که یک بار پریده است. برای برخی از کودکان دارای تنوع عصبی، مغز آنها ممکن است به 10 پرش نیاز داشته باشد تا اطلاعاتی را که اصلا به دست آورده اند پر وسس کند. یا ممکن است آنقدر نسبت به حرکت حساس باشند که فقط یک بار تاب خوردن دچار سرگیجه و بیماری شوند. اساسا کودکان می توانند حرکت کنند یا از حرکت اجتناب کنند تا احساس امنیت و سازماندهی کنند.
Why does my child hang upside down in their seat, at the park or just about anywhere they can?
چرا فرزند من سر چپه روی چوکی خود در پارک و یا تقریبا هر جایی که می تواند آویزان می شود؟
I prefer to keep my feet firmly on the ground as an adult but as a child I loved hanging upside down from a chair, which often made adults tell me to sit properly. Nowadays I do yoga and love to take a forward fold. I was intrigued when my yoga teacher explained he wanted us to get our heads below our hearts.
من ترجیح می دهم در بزرگسالی پاهایم را محکم روی زمین نگه دارم، اما در کودکی دوست داشتم سرچپه از چو کی آویزان شوم، که اغلب باعث می شد بزرگسالان به من بگویند که درست بنشینم. این روزها یوگا انجام می دهم و دوست دارم به جلو برسم. وقتی معلم یوگا توضیح داد که می خواهد سر خود را زیر قلب خود بگذاریم، کنجکاو شدم.
When we turn upside down, the blood pressure in the area above the heart initially increases because of gravity. More blood flows towards the heart and through our vagus nerve our parasympathetic nervous system kicks in to lower blood pressure which brings the still sense of calm I and many children find relaxing.
وقتی سر چپه یا ما خود را خم می کنیم، فشار خون در ناحیه بالای قلب در ابتدا به دلیل جاذبه افزایش می یابد. جریان خون بیشتر به سمت قلب و از طریق رگ عصب ما، سیستم عصبی پاراسمپاتیک ما برای کاهش فشار خون شروع می شود که حس آرامش را برای من و بسیاری از کودکان به ارمغان می آورد.
Why does my child love to eat ice – even when it’s cold?
چرا فرزند من عاشق خوردن یخ است ـ حتی زمانی که هوا سرد است؟
Having a cold drink can activate the vagus nerve. The cold stimulates this nerve, and our parasympathetic nervous system kicks in slowing our breathing and heart rate – no wonder we love ice-cream!
نوشیدن یک نوشیدنی سرد می تواند رگ عصب را فعال کند. سردی این عصب را تحریک می کند و سیستم عصبی پاراسمپاتیک ما تنفس و ضربان قلب ما را کاهش می دهد و جای تعجب نیست که ما عاشق آیسکریم هستیم.
Why does my child love to spin in circles or roll down hills?
چرا فرزند من دوست دارد به صورت دایره ای بچرخد یا از تپه ها پایین برود؟
Children will seek out the kind of activity they may need. Spinning is likely to mean they are enjoying the stimulation. The centrifugal force experienced on things like fairground rides activates the inner ear, so the body knows it’s moving. This is where our vestibular sense come in as it tells the brain the orientation of the head which helps a child to feel grounded and pay attention to where they are and what they are doing.
اطفال به دنبال نوع فعالیتی هستند که ممکن است به آن نیاز داشته باشند. چرخیدن احتمالا به این معنی است که آنها از تحریک لذت می برند.{ نیروی گریز از مرکز نام یک نوع بازی است } که در مواردی مانند سواری در نمایشگاه تجربه می شود، گوش داخلی را فعال می کند تا بدن بداند که در حال حرکت است. اینجاست که حس دهلیزی ما وارد می شود زیرا جهت گیری سر را به مغز می گوید که به کودک کمک می کند تا احساس زمین بودن کند و به جایی که هست و چه کاری انجام می دهد توجه کند.
In the nineteenth century ‘spin doctors’ used spinning chairs as a mental health treatment. And the Sufi Whirling Dervishes use it as a kind of meditation. Spinning upregulates the nervous system so for children who like to it will be organising for their body, helping them function. But do be cautious if a child does not look like they are enjoying it do help them stop and ground themselves.
در قرن نوزدهم، “پزشکان چرخشی” ازچوکی های چرخان به عنوان یک درمان صحت روانی استفاده می کردند. و میتود ۱(دراویش چرخان صوفی) از آن به عنوان نوعی مدیتیشن یا تداوی استفاده می کنند. بافندگی سیستم عصبی را تنظیم می کند، بنابراین برای کودکانی که دوست دارند، برای بدن خود سازماندهی می کنند و به عملکرد آنها کمک می کند. اما اگر کودکی به نظر نمی رسد که از آن لذت می برد، مراقب باشید، به او کمک کنید تا متوقف شود و خود را به زمین نه اندازد.
SO how can parents help?
بنابراین والدین چگونه می توانند کمک کنند؟
Bala, who has worked for many years in schools, often supporting Autistic children, says she has realised that what most people do not know is that different types of movement stimulate different parts of the brain.
شخصی بنام بالا که سال ها در مکاتب کار کرده است و اغلب از کودکان اوتیستیک حمایت می کند، می گوید که متوجه شده است چیزی که اکثر مردم نمی دانند این است که انواع مختلف حرکت بخش های مختلف مغز را تحریک می کند.
“Your child intuitively knows what movements their brain craves- be it hanging upside down, running around all the time or wanting to go on merry go rounds.
کودک شما به صورت شهودی می داند که مغزش چه حرکاتی را هوس می کند – خواه سرچپه آویزان باشد، یا همیشه در حال دویدن باشد و یا بخواهد به گردش های شاد برود.
Their body is going to seek the movement, unfortunately they sometimes choose the wrong times to do it. The good news is there are ways in which you can support your child’s movement needs. This will organize their thoughts and emotions while still ensuring that they are safe and not disruptive to others.”
بدن آنها به دنبال حرکت است، متأسفانه گاهی اوقات زمان های اشتباه را برای انجام آن انتخاب می کنند. خبر خوب این است که راه هایی وجود دارد که می توانید از طریق آنها نیازهای حرکتی فرزندتان را حمایت کنید. این امر افکار و احساسات آنها را سازماندهی می کند و در عین حال اطمینان حاصل می کند که آنها در امان هستند و برای دیگران مزاحمت نمکنند.
The first of Bala’s top tips is to set up a routine (preferably before school) where their movement needs are met. Encouraging them to move every day, to the point where they start sweating, is one of the most effective ways in giving their brain what it needs.
اولین نکته خوب شخص بنام بالا این است که یک نقش(البته قبل از مکتب رفتن ) تنظیم کنید که در آن نیازهای حرکتی آنها برآورده شود. تشویق آنها به حرکت هر روز، تا جایی که شروع به عرق کردن کنند، یکی از موثرترین راه ها برای دادن آنچه به مغز آنها نیاز دارد، است.
The trick, she says, is giving the body what it needs at predictable times every day.
او می گوید ترفند یا نیرنگ این است که هر روز در زمان های قابل پیش بینی به بدن آنچه را که نیاز دارد بدهید.
“Choose times during the day when it is convenient for you- just remember- it needs to be done every day. Providing these movements (even if it just running or hanging upside down) at the same time daily- helps the body and brain to know what to expect and helps in setting the tone for a ‘good day’.
زمان هایی را در طول روز انتخاب کنید که برای شما راحت است – فقط به یاد داشته باشید – باید هر روز انجام شود. ارائه این حرکات (حتی اگر فقط در حال دویدن یا آویزان شدن باشد) به طور همزمان روزانه – به بدن و مغز کمک می کند تا بدانند چه انتظاری دارند و به تنظیم لحن یا صدا برای یک “روز خوب” کمک می کند.
Think of movement as medicine- you wouldn’t not give your child their medicine- and running, climbing, jumping are the optimal ways of achieving a sweating state.
حرکت را به عنوان دوا در نظر بگیرید – شما به فرزندتان دوای نمی دهید – و دویدن، کوهنوردی، خیز زدن راه های مطلوب برای رسیدن به حالت عرق کردن هستند.
Just as the body needs a good food diet to keep us healthy, the nervous system needs a good movement diet to help the brain healthy.”
همانطور که بدن برای سالم نگه داشتن ما به یک رژیم غذایی خوب نیاز دارد، سیستم عصبی نیز برای کمک به سلامت مغز به یک رژیم غذایی حرکتی خوب نیاز دارد.
Daily movement routines help children (and adults) organise their thoughts and emotion. They also help them focus and pay attention better. Some children may need more than just the one-time daily movement diet- consult with a therapist (OT or PT) trained in sensory motor integration to help you customize a sensory motor diet for your child.
حرکات روزانه به اطفال و بزرگسالان کمک میکند تا افکار و احساسات شان را سازماندهی کنند. همچنین به آنها کمک میکند بهتر تمرکز کنند و توجه بیشتری داشته باشند. بعضی ازاطفال ممکن است به بیشتر از یک رژیم حرکتی روزانه نیاز داشته باشند با یک درمانگر آموزشدیده در ادغام حسی حرکتی مشوره کنید تا به شما در سفارشیسازی یک رژیم حسی حرکتی برای فرزندتان کمک کند.
But in the meantime-
اما در عین حال–
- Don’t stop them from moving- movement is like medicine for their brain and body. They will only struggle more if that medicine is not provided.
- آنها را از حرکت متوقف نکنید – حرکت مانند دوا برای مغز و بدن آنهاست. آنها فقط در صورتی بیشتر تلاش خواهند کرد که آن دوا ارائه نشود.
- Set up movement routines at convenient times daily- this way their body gets their “medicine” before they crave it at inappropriate times.
- حرکات را در زمان های مناسب روزانه تنظیم کنید – به این ترتیب بدن آنها “دوا” خود را قبل از اینکه در زمان های نامناسب هوس کند، دریافت می کند.
- Encouraging even more movement may seem counterproductive- but it’s not true. The more they move, the more you are supporting their nervous system develop.
- تشویق به حرکت بیشتر ممکن است نتیجه معکوس به نظر برسد – اما درست نیست. هرچه بیشتر حرکت کنند شما بیشتر از رشد سیستم عصبی آنها حمایت می کنید.
If you are wondering about how to help your child find the right kind of play to alleviate feelings of stress and anxiety you could try our new App
اگر نمی دانید چگونه به فرزندتان کمک کنید تا نوع مناسب بازی را برای کاهش احساس استرس و اضطراب پیدا کند، می توانید برنامه جدید ما را امتحان کنید.
Search lumin&us on the App Store or on Google Play to download the App for free.
برای معلومات بیشتر میتوانید در گوگل جستجو گنید .
Based on Stephen Porges’ Polyvagal Theory and play therapy, this App can improve wellbeing by ‘prescribing’ the right type of play at the right time. Using the App’s SCAN button helps parents and carers to work out which state – safe, struggling or drowning – their children are in based on their feelings, behaviours and physical response to a situation. There is also a SCAN for adults with helpful tips and tools to support, soothe and calm parents and carers experiencing stress.
بر اساس تیوری شخصی بنام استیفان پور چیس نظریه وی بنام پولی واگال و بازی درمانی اپلیکیشن را طرح کرده که ، این برنامه می تواند با تجویز نوع مناسب بازی در زمان مناسب، رفاه را بهبود بخشد. استفاده از دکمه اسکن برنامه به والدین و مراقبت کننده ها کمک می کند تا بر اساس احساسات، رفتارها و واکنش فیزیکی خود به یک موقعیت، تصمیم بگیرند که فرزندانشان در کدام حالت در امان و یا در حال مبارزه یا غرق شدن قرار دارند. همچنین یک اسکن برای بزرگسالان با نکات و ابزارهای مفید برای حمایت، تسکین و آرام کردن والدین و مراقبت کننده ها میکند که استرس را تجربه می کنند، وجود دارد.
Charlotte Jenkins is the founder and a director of Beacon Family Services. She is an experienced social worker supporting children and families therapeutically using Thera play and Dyadic Developmental Psychotherapy. She is also trained in Sensory Attachment Intervention which focuses on helping children and parents coregulate their nervous systems to build their relationships.
شخصی بنام شارلوت جنکینز بنیانگذار و مدیر بیگن فامیلی سرویس است. او یک مددکار اجتماعی با تجربه است که با استفاده از بازی ترا( نوع فعالیت است) و روان درمانی رشد دوتایی از کودکان و خانواده ها حمایت می کند. او همچنین در زمینه مداخله دلبستگی حسی آموزش دیده است که کمک به کودکان و والدین برای تنظیم سیستم عصبی خود برای ایجاد روابط خود تمرکز دارد.
Bala Pillai is a Paediatric Certified Specialist (PCS) and Doctor of Physical Therapy (DPT) with additional certification in Educational Kinesiology (Brain Gym) and Test Edge (HeartmathTM) methodology. She has extensive, dedicated experience addressing behavioural and learning blocks that inhibit student outcomes within public and private educational environments. Bala was an active member of the APTA’s (American Physical Therapy Association) Practice committee “Autism Task Force” and “Intervention for Students with Autism” with proven talents combining occupational, speech, social work, and physical therapies to elicit exceptional programming for students with disabilities, including those on the autism spectrum.
بلا پیلا یک متخصص معتبر اطفال است و داکتر فیزیوتراپی است که گواهی نامه یا سرتیفکیت اضافی در کینزیولوژی آموزشی و متدولوژی تست اج دارد. او تجربه گسترده و متعهدی در حل مشکلات رفتاری و یادگیری که مانع پیشرفت دانشآموزان در محیطهای آموزشی عمومی و خصوصی میشود، دارد. بلا پیلا عضو فعال کمیته فیزیوتراپی آمریکا در “نیروهای ویژه اوتیسم” و “مداخله برای دانشآموزان مبتلا به اوتیسم” بود و استعدادهای اثبات شدهای در ترکیب فیزیوتراپی، گفتار درمانی، کار اجتماعی و درمانهای جسمی برای ارائه برنامههای استثنایی برای دانشآموزان دارای ناتوانی، از جمله کسانی که در طیف اوتیسم هستند، بود .
She lives in North Carolina, USA. You can read more about her work on her website www.heartbrainbalance.org
او در کارولینای شمالی، ایالات متحده آمریکا زندگی می کند. می توانید اطلاعات بیشتر در مورد کار او را در وپ سایت او بخوانید