When it comes to behaviours, often our nervous system is to blame. 

وقتی صحبت از رفتارها به میان می آید، اغلب سیستم عصبی ما مقصر است 

For years I’ve specialised as a teacher working with the most difficult and hard to reach children. I loved working with those children and thoroughly enjoyed the challenge of breaking down the barriers and building relationships. Very often sharing my love and knowledge of football would get me out of a tricky spot and build a much needed connection. 

سالهاست که من به عنوان یک معلم تخصص دارم و با سخت ترین کودکان کار می کنم. من عاشق کار با آن بچه ها بودم و از چالش شکستن موانع و ایجاد روابط کاملا لذت می بردم. اغلب اوقات به اشتراک گذاشتن عشق و دانش من از فوتبال مرا از یک نقطه سخت و دشوار خارج می کند و ارتباط بسیار لازمی را ایجاد می کند. 

It seems that I instinctively knew that the magic of teaching hard to reach pupils lay in building safe relationships. I never really understood any of the science behind it, I just knew it worked to bring some joy into the classroom. I’ve always known how important it is to make sure those very pupils in particular felt valued and worthy of my attention. 

به نظر می رسد که من به طور غریزی می دانستم که جادوی آموزش،دانش آموزان سخت در ایجاد روابط ایمن نهفته است. من هرگز واقعا هیچ یک از علوم پشت آن را نمیدانستم، فقط می دانستم که برای ایجاد شادی به صنف درسی کار می کند. من همیشه می دانستم که چقدر مهم است که مطمئن شوم آن دانش آموزان به خصوص بااحساس  ارزشمندی و شایستگی به من توجه می کنند. 

 More recently I’ve found myself parenting hard a hard-to-reach child after becoming a parent to two adopted twins. I became a SEND Warrior Mum and began my own journey to discover the science behind the behaviours that children exhibit. 

اخیرا متوجه شده ام پس ا زاینکه من دو طفل دوگانه یی را به فرزندی گرفتم  ، این باعث شد که مرا به یک مادر جنگجوتبدیل کند .شروع به سفر خود نموده و به جستجو در علم رفتار های کودکان شروع کردم که کودکان از خود نشان میداد.  

When I stumbled across The Polyvagal Theory suddenly everything started to make sense – it was like I had found the lost jigsaw piece I had been searching for. I Googled, I read books, and I searched out ever bit of information I could find about Dr Porges’ theory. Among other treasures, I discovered the Polyvagal Podcast, which was a real revelation. 

وقتی به طور ناگهانی با (نظریه پلی واگال  ) برخورد کردم، ناگهان همه چیز شروع به معنا دادن کرد – گویی که تکه گمشده پزل را که به دنبالش بودم پیدا کرده بودم. من در گوگل جستجو کردم، کتاب‌ها را خواندم و هر اطلاعاتی را که می‌توانستم درباره نظریه دکتر پورج پیدا کنم، جستجو کردم. در میان دیگر گنجینه‌ها،(پادکست پلی واگال)را کشف کردم که واقعاً یک کشف بزرگ بود. 

---

 

Who is Dr Stephen Porges and what is the Polyvagal Theory?

داکتر استفان پورگس کیست و نظریه پلی واگال چیست؟ 

Dr Porges is a psychiatrist who researches into how our nervous systems impact on our capacity to manage social engagement. It has been hailed as the missing link to understanding trauma. 

دکتر پورگس یک روان شناس است که در مورد چگونگی تأثیر سیستم عصبی ما بر ظرفیت ما برای مدیریت مشارکت اجتماعی تحقیق می کند. از آن به عنوان حلقه مفقوده درک ضربه استقبال شده است. 

His concept is a simple one. Our nervous systems have three states which we are constantly moving between. At times, situations or circumstances can mean that we find ourselves stuck in one of the states for a prolonged period of time. Each state links implicitly to feelings and biology and, therefore, our behaviour. The primarily purpose of these states is to keep us safe. 

مفهوم او یک مفهوم ساده است. سیستم عصبی ما دارای سه حالت است که ما دائما بین آنها حرکت می کنیم. گاهی اوقات، موقعیت ها یا شرایط می تواند به این معنی باشد که ما برای مدت طولانی در یکی از حالت ها گیر مانده ایم . هر حالت به طور ضمنی با احساسات و زیست شناسی و در نتیجه به رفتار ما پیوند دارد. هدف اصلی این حالت ها ایمن نگه داشتن ما است. 

The Polyvagal Theory in Action 

نظریه پلی واگ در عمل 

Imagine for a minute that you are watching a documentary on lions. You watch as a stunning lioness silently stalks a herd of grazing antelope. Though they can’t yet see the lioness, the antelope sense danger. They move from their calm and safe state (known as the vagal ventral state) into a state of alertness. Their reaction is primal, and they do this without thinking. Once in the state of alertness, their bodies tense and get ready to run. Their nervous systems are now in fight or flight mode (known as the sympathetic state). They listen and wait for the next sign. 

برای یک دقیقه تصور کنید که در حال تماشای یک مستند در مورد شیرها هستید. شما تماشا می کنید که یک شیر خیره کننده در سکوت گله ای از بز کوهی را تعقیب می کند. اگرچه آنها هنوز نمی توانند شیرزن را ببینند، بز کوهی خطر را احساس می کند. آنها از حالت آرام و ایمن خود (معروف به حالت رک بطنی  است  به این معنی که رک عصاب از ساقه مغز شروع تا شکم امتداد دارد) به حالت هوشیاری حرکت می کنند. واکنش آنها اولیه است و آنها این کار را بدون فکر انجام می دهند. هنگامی که در حالت هوشیاری قرار می گیرند، بدن آنها متشنج می شود و برای دویدن آماده می شود. سیستم عصبی آنها اکنون در حالت جنگ یا پرواز است (که به عنوان حالت سمپاتیک  یعنی غم خوار شناخته می شود). آنها گوش می دهند و منتظر علامت بعدی هستند. 

The lioness then explodes out of the overgrowth and begins her pursuit of a smaller antelope at the edge of the herd. Fully aware of the danger, the antelope is now in a full sympathetic state and uses all its energy to run away from the lioness. However, the lioness is good. She is faster than the antelope and soon catches up, grabs it by the neck and pulls it down. 

سپس شیر از رشد بیش از حد منفجر می شود و تعقیب بز کوهی کوچکتر را در لبه گله آغاز می کند. بز کوهی که کاملا از خطر آگاه است، اکنون در حالت کاملا دلسوزانه قرار دارد و تمام انرژی خود را برای فرار از دست شیر استفاده می کند. با این حال، شیر خوب است. او سریعتر از بز کوهی است و به زودی به آن می رسد، گردن آن را می گیرد و پایین می اندازد. 

Terrified and with no other options, the antelope plays dead. Its system enters dorsal vagus collapse (known as the parasympathetic state). With no movements coming from the antelope, the lioness thinks she has won and loosens her grip. Suddenly, the antelope senses a chance to escape and quickly mobilises his system. The antelope is back in the sympathetic state able to run back to the safety of the herd. 

بز کوهی وحشت زده و بدون هیچ گزینه دیگری، خود را مرده  انداخته وبازی می کند. سیستم آن واردسقوط  رگ پشتی (معروف به حالت پاراسمپاتیک البته یک حالت ارام بدن است که توسط سیستم عصبی پاراسمپاتیک کنترول میشود ) بدون هیچ حرکتی از بز کوهی، شیر فکر می کند که برنده شده است و چنگال خود را شل می کند. ناگهان، بز کوهی فرصتی برای فرار احساس می کند و به سرعت سیستم خود را بسیج می کند. بز کوهی به حالت پاراسمپاتیک بازگشته است و می تواند خود را به امنیت گله برساند. 

Throughout the pursuit the antelope moves through all three states. The antelope’s primal needs are to stay safe and survive.  As humans, we are no different. Our primal need is to stay safe and survive and like with all other animals, our nervous system is geared up to make it happen. 

در طول تعقیب و گریز، بز کوهی در هر سه حالت حرکت می کند. نیازهای اولیه بز کوهی ایمن ماندن و زنده ماندن است.  به عنوان انسان، ما تفاوتی نداریم. نیاز اولیه ما ایمن ماندن و زنده ماندن است و مانند سایر حیوانات، سیستم عصبی ما برای تحقق آن آماده شده است. 

The SAFE State

حالت امن 

The SAFE state (known as the Ventral Vagus) is we sense no real or perceived danger. We are in the safety of the lighthouse. In this state we are SAFE. 

حالت مصون (معروف به حالت رک بطنی  است به این معنی که رک عصاب از ساقه مغز شروع تا شکم امتداد دارد) این است که ما هیچ خطر واقعی یا درک شده ای را احساس نمی کنیم. ما در امنیت فانوس دریایی هستیم. در این حالت ما در امان هستیم. 

We can think clearly and we are able to engage socially with others. 

The muscles in our bodies are relaxed, our heart rate is steady and we can breathe normally. 

ما می توانیم به دقت فکر کنیم و می توانیم از نظر اجتماعی با دیگران ارتباط برقرار کنیم. 

ماهیچه های بدن ما شل هستند، ضربان قلب ما ثابت است و می توانیم به طور طبیعی نفس بکشیم. 

Because we feel safe and calm we can access the frontal cortex (or control centre) of our brains which is responsible for emotional expression, problem solving, memory, language, judgment, and sexual behaviours. 

از آنجایی که احساس امنیت و آرامش می کنیم، می توانیم به قشر پیشانی (یا مرکز کنترول) مغز خود دسترسی داشته باشیم که مسئول بیان احساسی، حل مسئله، حافظه، زبان، قضاوت و رفتارهای جنسی است. 

 In the SAFE state we feel:

• Happy 

• Confident 

• Comfortable 

• Grounded 

در حالت امنیت ما احساس میکنیم که  

• خوشحال
• اعتماد به نفس
• راحت
• مبتنی

When we are SAFE, we are ready to connect with others, ready to play and ready to learn. 

وقتی ایمن هستیم، آماده ارتباط با دیگران هستیم، آماده بازی و آماده یادگیری هستیم. 

The STRUGGLING State

حالت در حال مبارزه

 As we sense danger, we enter a fight or flight state (mobilisation) or sympathetic state. We are on the rocks, scrabbling to get to safety and scared we could end up drowning. In this state we are STRUGGLING. 

همانطور که خطر را احساس می کنیم، وارد حالت جنگ یا گریز (بسیج شدن) یا حالت دلسوزانه می شویم. ما روی صخره ها هستیم، برای رسیدن به مکان امن تلاش می کنیم و می ترسیم که در نهایت غرق شویم. در این حالت ما در حال مبارزه هستیم. 

We are focussed on doing only what we need to do to survive or get away from the threat. 

ما فقط بر انجام کاری متمرکز هستیم که برای زنده ماندن یا دور شدن از تهدید باید انجام دهیم. 

Our muscles become tense, our breathing gets faster, and our heart rate rises. Our system mobilises ready to take us away from danger. 

ماهیچه های ما منقبض می شوند، تنفس ما سریعتر می شود و ضربان قلب ما افزایش می یابد. سیستم ما آماده است تا ما را از خطر دور کند. 

In the STRUGGLING state we feel: 

در حالت مبارزه ما احساس می کنیم: 

• Scared 
• Angry 

• Annoyed 

• Uncomfortable 

• Unfocussed 

• Frustrated 

• Vulnerable 

• Tense 
• ترس
• عصبانی
• اذیت
• ناراحتی
• بدون تمرکز
• نا امید
• آسیب پذیر
• تنش

 

In this state we are STRUGGLING to connect with others, not ready to play and not ready to learn. In this state we need connection although we may not acknowledge it.  

With help we can move back up to the SAFE state. 

در این حالت ما در تلاش هستیم تا با دیگران ارتباط برقرار کنیم، آماده بازی نیستیم و آماده یادگیری نیستیم. در این حالت ما به ارتباط نیاز داریم، اگرچه ممکن است آن را تصدیق نکنیم. 

با کمک می توانیم به حالت امن برگردیم .  

The DROWNING State

حالت غرق شدن 

If our fear doesn’t go away or get resolved or if we don’t find safety, then we drop down further into a Dorsal Vagus collapse state. We are DROWNING. 

اگر ترس ما از بین نرود یا برطرف نشود یا اگر امنیت پیدا نکنیم، بیشتر به حالت فروپاشی رک بطنی سقوط می کنیم. 

ما غرق می شویم. 

We don’t feel safe with anyone, and we are scared and are only motivated by a need to keep safe.  

ما با هیچ کسی احساس امنیت نمی کنیم و می ترسیم و فقط با نیاز به ایمن ماندن انگیزه می گیریم. 

Our bodies are tense, our heart races, we are sweating and can’t control our bowels and / or our bladder. We seem disconnected with these feelings. 

بدن ما متشنج است ، قلب ما می تپد ، ما عرق می کنیم و نمی توانیم روده و / یا مثانه خود را کنترول کنیم. به نظر می رسد که ما با این احساسات جدا شده ایم. 

In the DROWNING state we feel: 

در حالت غرق شدگی ما احساس می کنیم: 

• Distant  
• Alone 

• Empty 

• Invisible 

• Heavy  

• Numb 

• Disconnected 
• دور
• تنها
• خالی
• نا پدید
• سنگین
• بی حس
• قطع

In this state we are DROWNING and therefore we cannot connect with others, we are not ready to play, and we are not ready to learn. 

در این حالت ما غرق می شویم و بنابراین نمی توانیم با دیگران ارتباط برقرار کنیم، آماده بازی نیستیم و آماده یادگیری نیستیم. 

We need help to feel SAFE. 

ما برای احساس امنیت به کمک نیاز داریم. 

Once I understood these states, I began to recognise them in myself and in others. It was a game changer, allowing me to provide better and more impactful support to the children I work with. I had learnt to understand and use my own nervous system to help others. 

هنگامی که این حالت ها را درک کردم، شروع به تشخیص آنها در خودم و دیگران کردم. این یک تغییر دهنده بازی بود و به من اجازه داد تا حمایت بهتر و تاثیرگذارتری از کودکانی که با آنها کار می کنم ارائه دهم. من یاد گرفته بودم که سیستم عصبی خودم را برای کمک به دیگران درک کنم و از آنها استفاده کنم. 

Imagine if all parents and educators understood the Polyvagal Theory.. What if we could all recognise when a child is drowning and therefore unable to hear or understand your requests, unable to connect with others, unable to play and unable to learn?  Imagine how much better life will be for that child, their family and their teachers.  

تصور کنید اگر همه والدین و مربیان نظریه(تیوری پولی واگال) را درک می کردند. چه می شد اگر همه ما می توانستیم تشخیص دهیم که کودکی در حال غرق شدن است و بنابراین قادر به شنیدن یا درک درخواست های شما نیست، قادر به ارتباط با دیگران نیست، قادر به بازی نیست و قادر به یادگیری نیست؟  تصور کنید که زندگی برای آن کودک، خانواده و معلمان آنها چقدر بهتر خواهد بود. 

Our resources are rooted in polyvagal theory and help children and adults identify whether they are SAFE, STRUGGLING or DROWNING.  

منابع ما ریشه در (تیوری پولی واگال) دارد و به کودکان و بزرگسالان کمک می کند تا تشخیص دهند که آیادر امن هستند، در حال مبارزه یا غرق شدن هستند. 

زموږ سرچینې د څو اړخیزو تیوري په اساس دي او ماشومانو او لویانو سره مرسته کوي چې وپیژني چې ایا دوی خوندي دي، مبارزه کوي یا ډوبیږي. 

Julie Ashley-Higgins is a former school leader and educator.  Beacon Family Services works with families, schools and communities to provide therapy sessions which help build relationships and connections with others. They have continued to offer their services throughout Covid-19, providing valuable connections and acting as a lifeline to struggling families.  

  (جولی اشلی–هیگینز )رهبر و مربی سابق مدرسه است. ( بیگن فامیلی سرویس ) با خانواده ها، مکاتب  و جوامع همکاری می کند تا جلسات درمانی را عرضه نماید  که به ایجاد روابط و ارتباط با دیگران کمک می کند. آنها در زمان مرض گرونا به ارائه خدمات خود ادامه داده اند و ارتباطات ارزشمندی را فراهم کرده اند و به عنوان راه نجات برای خانواده های در حال مبارزه عمل کرده اند. 

You can find out more about how Beacon Family Services help families, vulnerable or at-risk pupils, or learn more about developing your practice as a therapist through training at beaconservices.org.uk. 

می توانید در مورد اینکه چگونه  ( بیگن فامیلی سرویس ) به خانواده ها، دانش آموزان آسیب پذیر یا در معرض خطر کمک می کند، اطلاعات بیشتری کسب کنید یا در مورد توسعه عملکرد خود به عنوان یک درمانگر از طریق آموزش beaconservices.org.uk.لطفا به این ویپ سایت مراجعه کنید جهت معلومات بیشتر